|
dag |
vrijdag, 4 augustus 2000 |
|
|
van – naar |
Borkum – Greetsiel. Gevaren
afstand: 21 mijl |
|
|
de tocht |
Er zijn twee routes van Borkum naar Greetsiel: een doorsteek
via het “Borkumer Wattfahrwasser” en de andere is eerst de Eems op en dan de
Ost-Ems af. De havenmeester is er eenvoudig over: “ja hoor, met 1.40m
diepgang kan de doorsteek prima. Zo rond anderhalf uur voor HW”. Wij twijfelen toch wat zonder
“officiële informatie” en kiezen daarom voor de tweede, diepere route. Ver is
het allemaal toch niet. Om 12:35 uur, 3 uur voor hoogwater, vertrekken we en met de stroom
mee varen we de Eems op. En helaas, ook nu weer maken voor de wind te weinig
snelheid om op tijd de ondiepe gedeeltes te passeren. Dus maar weer de motor
aan. Hadden we maar eerder weg moeten gaan. Mooi op tijd gaan we bakboord uit de Ost Ems op, daarna
stuurboord uit de Ley op. Dan kan het zeil er ook weer op. En zo zeilen we
het laatste stuk tot de sluis van Greetsiel. Deze sluis wordt bediend van 4
uur voor tot 3 uur na hoogwater vinden we in de MacMillan. Na de sluis is er nog een havenkanaal van 4 mijl door een
spaarbekken en (inmiddels) prachtig vogelgebied. Dan komen we aan een mooi
jachthaventje in een werkelijk schattig plaatsje. |
|
|
in de haven |
Greetsiel is een heel oud plaatsje met een prachtig zee-front.
Er liggen nog steeds vissersboten, maar het is allemaal er klein. Het blijkt
een grote toeristentrekpleister te zijn, maar niet vervelend. Eén van de 20
souvenirwinkels verkoopt ook scheepsbenodigdheden en jawel, wij hebben nu ook
een Duits beleefdheidsvlaggetje in het want. De supermarkt en het benzinestation zijn dichtbij, dus wij
hebben de tanks en koelkast weer vol. Het clubhuis is in een echte Hollandse woonboot, de dame
achter de tap én de gasten zijn Nederlands. Dus veel informatie over de
diepte van de geulen is ook hier niet te krijgen. |
|
|
het kombuis |
Gestoofde paprika's, gekruid vlees, aardappelen |
|
|
foto |
|
|
|
|
||
